Nazwa miasta Bukowno pochodzi od lasów bukowych, które licznie występują w pobliskiej okolicy. Pierwsza wzmianka o mieście, a dokładnie o jego części, pochodzi z 1402 roku. W XV wieku rozpoczyna się także eksploatacja rud ołowiu i ich wytapiania. W 1555 r. powstają pierwsze huty ołowiu.

Jednak prawdziwe zainteresowanie bogactwami ziemi nastąpiło w dopiero w XIX i XX wieku, kiedy wybudowano kopalnie “Ulisses” (1818), “Leonidas” (1822), “Jerzy” (1827) i inne. Przez teren Bukowna, od 1886 roku, przebiegała kolej wiedeńsko-iwanogrodzka, a w 1935 r. Bukowno stało się ważnym węzłem kolejowym. Miasto otrzymało prawa miejskie dopiero w 1962 roku.

Ze względu na położenie miasta, które otaczają tereny zielone, turyści mogą spędzić tutaj niezapomniane weekendy. W mieście znajduje się sztuczny zarybiony zalew, a okoliczne lasy to znakomity sposób na spędzenie wolnego czasu w poszukiwaniu grzybów. Malownicze, lesiste zakola rzeki Sztoły stanowią odpowiednie miejsce do rodzinnego wypoczynku.

Przez miasto przebiegają szlaki turystyczne:
– pustynny – wiązany jest z położonymi tutaj Pustynią Błędowską i Starczynowską
– krajoznawczy – ukazuje piękno skał wapiennych Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej
– gwarków – związany jest z historyczną i obecną działalnością górniczą
Bukowno i okolice można zwiedzić korzystając z czterech tras rowerowych.

Co zwiedzić w Bukownie?

Wśród atrakcji miasta znaleźć można Muzeum Górnictwa Rud założone w 1990 r., które mieści się w Zespole Szkół „Skałka”. W muzeum zobaczyć można 750-letnie tradycje górnictwa olkuskiego: dawne techniki górnicze, ratownictwa górniczego, wyposażenie osobiste górników, itp. Można tu poznać zarys dziejów naszego górnictwa aż po rok 1980. Ponadto warto zobaczyć także zbiory etnograficzne, które obrazują funkcjonowanie gospodarstw domowych na przełomie XIX i XX w. na ziemi olkuskiej. Można też zwiedzić sztolnię wyposażoną w autentyczne eksponaty z kopalni „Bolesław”.

Dwa kilometry na południowy zachód od miasta można w lesie zobaczyć wolną przestrzeń w formie strzały – Strzałę Północy, której zarys wyznaczają rosnące drzewa. Wykarczowana linia tworząca strzałę ma 500 m długości, a pośrodku literę N – wskazuje dokładnie kierunek północny. Strzała powstała prawdopodobnie po wielkich pożarach.

Pustynia Starczynowska powstała w wyniku działalności człowieka – w średniowieczu wycięto tu drzewa, wykorzystując je w górnictwie. Pustynia liczy kilka kilometrów kwadratowych. Głębokość piachu dochodzi do 20 m. To ciekawe miejsce jest dzisiaj najchętniej odwiedzane przez grzybiarzy, którzy wśród sosenek i brzózek szukają głównie maślaków lub kozaków. Nieopodal jest Pustynia Błędowska.